De regie in eigen handen houden (1)
De regie in eigen handen houden (1)
(28-06-2012)
Weekendje weg
‘Wij hebben een vakantiehuisje voor zes personen geboekt, hebben jullie zin om een weekendje langs te komen?’ Deze vraag kreeg ik een paar weken geleden van mijn zus en zwager.
Snel raadpleegde ik onze agenda en zag dat met wat geknutsel wij het betreffende weekend best vrij konden plannen. De jongens zouden het heel leuk vinden, vooral met het vooruitzicht op een subtropisch zwembad, een grote speeltuin en een eigen whirlpool!
Toen ik de telefoon had neergelegd werd ik echter compleet overspoeld door een golf van angst. Angst om wat er allemaal zou kunnen gebeuren met Jacco! Jacco krijgt momenteel namelijk elk weekend een serie epileptische aanvallen. De afgelopen weken was het elke zaterdag raak. Hij kan er dan wel tien in een uur krijgen en de rest van de dag is hij moe en van slag. Vorig weekend was het zelfs zaterdag én zondag raak. Na een pittige zaterdag kreeg hij ook op zondag plotseling een heel zware epileptische aanval. Het was een aanval die hij een jaar niet meer had gehad en wij waren er dan ook totaal niet op voorbereid! Op dat moment liepen we in het bos en zijn we hals-over-kop maar naar huis gegaan.
Er zijn dagen dat de angst om wat er met Jacco kan gebeuren mijn gedachten en gevoelens compleet beheersen en dat deze angst zelfs mijn leven probeert over te nemen. Het gevolg is dat ik op zo’n moment een ernstig gesprek met mijzelf aanga. ‘Laat ik mijn leven leiden door angst of houd ik zelf de regie in handen?’ Wat voor gevolgen heeft mijn keuze voor Jacco? Hij is immers compleet afhankelijk van de keuze die Jaap en ik maken? Gelukkig kom ik na zo’n gesprek met mezelf weer enigszins tot rust en neem ik het heft weer in eigen handen.
Het grote probleem is dat er zoveel beelden en geluiden van epileptische aanvallen in mijn hoofd rond spoken die ik nooit meer kwijt zal raken. Op onverwachte momenten word ik gewoon compleet overspoelt door flash backs. Tot nu toe heb ik steeds streng tegen mezelf gezegd: ‘ Maaike, jij bent de baas over je leven en niet de epilepsie van Jacco!’ Wanneer ik dan weer tot rust ben gekomen, zeg ik heel rustig en rationeel tegen mezelf: ‘Wanneer er iets gebeurt met Jacco passen we ons gewoon aan alsof het de normaalste zaak van de wereld is.’
Dus… we gaan een weekend weg!
De zaterdag had Jacco een heel goede dag en hebben we genoten van het zwembad, de speeltuin en vooral de whirlpool! Op zondag kreeg hij helaas veel aanvallen en dus hebben we onze planning ‘gewoon’ aangepast. We kijken terug op een geweldig weekend waarin de jongens echt hebben genoten!
En het belangrijkste: wij hadden de regie in handen!
