Taxiperikelen
Taxiperikelen (11-09-2012)
Voor de zomervakantie ging het taxivervoer heel goed van Jacco. Hij hoefde niet meer in een taxibusje met acht andere kinderen te zitten, maar werd als laatste opgehaald in een gewone taxi met nog twee tieners van 17. Ook werd hij ’s morgens op een wat ‘normalere’ tijd opgehaald en reed de taxi meteen van ons huis naar school. Wij wonen immers maar 20 minuten van zijn school af. Het ging zo goed…
Maar een nieuw schooljaar brengt veel veranderingen met zich mee, ook wat betreft het taxivervoer. Helaas. Jacco wordt nu weer opgehaald met een taxibusje waarin zeven andere kinderen zitten. Mààr hij wordt wel opgehaald door dezelfde taxichauffeur, dat scheelt. Ze kennen elkaar en er is gelukkig een ‘klik’ tussen die twee.
De taxichauffeur heeft Jacco meteen naast hem in de taxi gezet. Heel slim, want dan kan hij Jacco goed in de gaten houden en hem meteen corrigeren wanneer dat nodig is. Maar helaas zit Jacco nu weer veel langer in de taxi. Hij wordt als derde opgehaald en zit bijna een uur in taxi voordat hij op school is! Maar dat schijnt nog binnen de normen van de wet te vallen; een kind mag anderhalf uur in de taxi zitten van huis naar school en terug!
Een rit van een kwartier tot 20 minuten in de auto gaat nog redelijk goed, maar wanneer het langer duurt, gaat Jacco vervelend doen. Hij doet het raam steeds open en wil deze niet meer dichtdoen, hij komt aan alle knopjes in de auto en is hierin zeer hardnekkig. Ook pest hij andere kinderen en kan hij zomaar heel hard schreeuwen: ‘Stomme (…)’ en daarin is hij heel moeilijk te stoppen.
Ik weet dat hij dit doet, want dit doet hij ook bij ons in de auto. Wanneer wij een langere rit moeten maken zit Jacco de laatste tijd voorin naast Jaap. Hij is gek op zijn vader, dus dat scheelt een hoop. Om als gezin nog ergens op een normale manier heen te kunnen gaan, ben ik dus ‘verbannen’ naar de achterbank naast Ruben. Het is de laatste weken wel even een ‘gewurm’ voor mij om met mijn dikke buik achter in de auto te komen, maar het gaat!
Wij nemen ook altijd de iPad mee, daar staan diverse filmpjes op van Piet Piraat of Bob de Bouwer. Jacco vindt de iPad geweldig interessant, vooral omdat hij zelf de koptelefoon in het goede gaatje mag doen. Hij weet precies hoe dat moet en is er heel behendig is. Stekkers en snoeren hebben immers altijd zijn interesse al gehad. Op deze manier is een langere autorit prima te doen voor ons! Maar ja… om nu een dure iPad mee te geven in de taxi om Jacco rustig te houden, dat gaat mij te ver!
Aangezien dit nu al Jacco’s vierde taxichauffeur binnen een jaar is, begin ik het aardig zat te worden. Vooral nu ik hoogzwanger ben, zit ik niet meer op (taxi)problemen te wachten. Op ons verzoek zal er nu gezocht worden naar (meer) individueel taxivervoer! Maar dat gaat natuurlijk niet zomaar, niets gaat immers zomaar! Vanuit school is er vorige week brief naar de gemeente geschreven. Daarin staat dat vanwege de epilepsie van Jacco en zijn moeilijke gedrag, zij individueel vervoer aanraden. Het is een mooie brief, maar bij het lezen ervan kreeg ik wel weer een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Ik had het zo graag anders gezien…
Gelukkig is het verzoek om (meer) individueel vervoer snel opgepakt door de gemeente; eind deze week zal Jacco opgehaald worden door een taxi waarin nog één jongen van 12 jaar zit. Het is een proef van twee weken, maar ik ben positief ingesteld! Bovendien zal Jacco weer op een ’fatsoenlijke’ tijd opgehaald worden en dat scheelt een hoop stress!
