Hot-items (18-04-2013)
Jacco kan soms erg blijven hangen aan een object. Dit kan van alles zijn: een steentje, een stokje, een flesje met deksel, een potje met deksel, een sleutelhanger of wat dan ook. Hij is dan zo gefocust op dit ene speciale ding, dat hij totaal geen aandacht meer heeft voor de dingen om hem heen. Het lastige is dat hij meestal net datgene uitkiest om te claimen wat je net niet verwacht. Zo heeft hij bijvoorbeeld een (goedkoop) Cars-horloge gekregen die hij achteloos laat rondslingeren.
Laatst kwam hij enthousiast uit school met de mededeling: ‘Mamma, ik heb iets moois gekregen!’ Alsof het de grootste schat op aarde was, haalde hij een sleutelhanger met lampje uit zijn schooltas. Met glunderende ogen liet hij het mij zien. En ach, dat is dan wel weer heel schattig. Ik voelde echter de bui al meteen hangen: het volgende hot-item! En inderdaad die sleutelhanger moest overal mee naar toe; mee aan tafel, mee naar de wc, mee naar buiten en mee naar bed. Helaas leidt zo’n hot-item vaak tot fikse ruzie tussen Jacco en Ruben, want Ruben heeft nu juist de leeftijd gekregen dat hij alles wil hebben wat zijn grote broer ook heeft! En dit doet dan weer een groot beroep op mijn diplomatieke vaardigheden!
Aan een sleutelhanger horen natuurlijk sleutels. Gelukkig vond ik nog een paar oude sleutels-die-nergens-in-passen. De koning te rijk liet Jacco zijn sleutelhanger met sleutels aan iedereen zien die ze maar zien wilde!
Toen kwam het volgende probleem om de hoek kijken, want wat zijn dat voor sleutels en waar passen ze in? Na die vraag zo’n keer of duizend gehoord te hebben, had ik het helemaal gehad met die sleutelhanger! Maar ervaring heeft geleerd dat afpakken geen zin heeft, want dan ontploft Jacco. Het is dus echt een kwestie van veel geduld hebben en hopen dat deze fase snel voorbij zal gaan.
Natuurlijk moest deze sleutelhanger de volgende dag ook weer mee naar school. Maar aangezien ik bang was dat Jacco alleen maar oog zou hebben voor de sleutelhanger, moest deze van mij thuis blijven. De juf zou bij wijze van spreken op haar kop kunnen staan en een liedje zingen en dan zou Jacco nog zonder blikken of blozen aan haar kunnen vragen: ‘Waar is mijn sleutelhanger!’
Tegen onze PGB hulp, die Jacco s’morgens klaar maakt voor school, zei ik dan ook dat Jacco die sleutelhanger niet mee mocht nemen naar school. Maar hoe zij ook probeerde en probeerde, ze kreeg het niet voor elkaar. De sleutelhanger moest en zou mee naar school. Zelfs met al mijn trucjes kreeg ik het gewraakte object niet te pakken. Wat nu?
Tja, wanneer het onderhandelen en afleiden niet lukt, is het einde van mijn wijsheid ook in zicht. Geruststellend zei onze PGB hulp: ‘Ach, ik probeer de sleutels zo meteen wel van hem af te troggelen, wanneer hij in de taxi zit.’
Even later stond de taxi voor de deur en liep ze samen met Jacco naar buiten. Ik bleef in afwachting achter en zocht Ruben zijn spullen bij elkaar. Na een paar minuten kwam zij lachend terug met in haar handen de gewraakte sleutelhanger!
Proestend van het lachen deed ze haar verhaal: ‘Dat heb ik niet voor elkaar gekregen hoor, de taxichauffeur heeft het geflikt! Jacco zat al in de taxi, toen ik de chauffeur erop wees dat Jacco nog een sleutelhanger in zijn jaszak had en dat deze eigenlijk niet mee mocht naar school. Verbaasd vroeg hij waarom ik hem dan gewoon niet afgepakt had. Hij draaide zich om en zei tegen Jacco: ‘Laat mij eens even kijken naar die sleutelhanger?’ Jacco pakte gehoorzaam de sleutelhanger uit zijn jaszak, waarop de chauffeur hem razendsnel afpakte en aan mij gaf. Zo regelen we dat! Haha!’
Samen hebben we er nog hartelijk om gelachen en daarna heb ik de sleutelhanger maar snel opgeruimd in de hoop dat Jacco deze vergeten zou zijn…
Niets was echter minder waar. Toen Jacco thuis kwam was het eerste wat hij zei:
‘Mamma, waar zijn mijn sleutelhanger?’