Geen categorie

Kroos in de sloot (13-10-2013)

 

Eén van Jacco’s lievelingsverhalen is het verhaal van Dikkie Dik: Kroos in de sloot. Dikkie Dik rent achter een andere kat aan, hij heeft er echter geen erg in dat er kroos op het water ligt.  Vervolgens verdwijnt hij helemaal onder het kroos. Domme Dikkie Dik! Een geweldig verhaal, maar helaas werd dit verhaal enkele weken geleden wel heel actueel…

We gingen een dagje naar opa en oma. De jongens verheugden zich de hele weg al op het spelen met de carsbaan die oma speciaal voor hen heeft gekocht. Na de nodige knuffels gingen ze dan ook meteen aan het racen met de speciale autootjes. De ene na de andere auto vloog uit de bocht, maar werd ongeschonden weer keurig op de baan neergezet. De spanning was van de gezichten of te lezen.

Maar na een uurtje was het echter tijd om wat anders te gaan doen.  Nu is er vlakbij een kinderboerderij en een milieu educatief centrum. Dus besloten we om daar eens een kijkje te gaan nemen.  Opa stapte op de fiets en nam Ruben achterop mee, Jaap en ik pakten de auto en namen Jacco mee. Oma bleef thuis bij Hanna.

Helaas had Jacco zijn dag niet; hij was de hele tijd aan het  plagen en aan het hangen. Hij was niet te motiveren tot iets. In een onbewaakt ogenblik deed zelfs  zijn schoenen uit en gooide deze doelloos door de lucht. Opa vroeg: ‘Hoe haal je Jacco uit zo’n bui?’ Ik haalde mijn schouders op en zei:’ Ach, waarschijnlijk blijft hij de hele dag zo, niets aan te doen. Laten we maar zorgen dat Ruben een leuke dag heeft.’

Bij een slootje zagen we een aantal kinderen met een schepnetje beestjes vangen. Hartstikke leuk natuurlijk. Opa en Ruben stonden er vol belangstelling bij te kijken en de jongens vertelden trots wat ze allemaal hadden gevangen. Eén jongen had zelfs een kikker gevangen!  Het schepnetje en een kaart met daarop de beestjes die je zou kunnen vangen kon je halen bij het milieu educatief centrum.

Wanneer ik zo’n kaart met beestjes zie, begin ik al te griezelen, maar opa en Ruben waren meteen dol enthousiast. Dus  gingen ze een schepnetje en een ‘beestjeskaart’ halen en even later waren ze druk bezig. Ik nam Jacco bij zijn pols en ging op zoek naar Jaap.

Jacco draait, hangt en zeurt en al snel begin ik het helemaal zat te worden. Chagrijnig loop ik de hele kinderboerderij af op zoek naar Jaap. Bij opa en Ruben aangekomen verlies ik Jacco  een paar seconden uit mijn oog. Maar in mijn ooghoeken zie ik hem verdwaast richting het slootje lopen. Ik zie dat er kroos op het water ligt, maar plotseling besef ik dat hij dit niet ziet. Ik geef nog een gil:

’Jacco!! Neeee!!!’ Maar het is al te laat….Pardoes loopt hij het water in en gaat zelfs bijna kopje onder. Snel kijk ik om mij heen of ik Jaap zie. Hé jakkes, die is natuurlijk nergens te bekennen. Tja.. iemand moet Jacco toch redden en aangezien ik zijn moeder ben, besluit ik heldhaftig dat ik het dan maar moet doen. Resoluut loop ik het water in, grijp Jacco bij zijn arm en trek hem op het droge. Wanneer wij uit de stinkende modderpoel lopen, zie ik Jaap rustig aan komen lopen met ijsjes in zijn hand! Met een natte en stinkende Jacco aan mijn zijde en soppend in mijn nieuwe schoenen,  zeg ik woest: ‘Ik wil nu naar huis! Ik ben het helemaal zat! Nee, houd je mond. Ik wil nu naar huis, ik ben er helemaal klaar mee!’ Bij de auto aangekomen, helpt Jaap Jacco met het uitdoen van zijn natte kleren en zwijgend rijden we terug naar oma.

Wanneer oma Jacco in zijn ondergoed aanziet komen en vervolgens mij met een natte en stinkende broek , zegt ze: ‘Hup onder de douche jullie!’

Even later zit Jacco poeslief op de bank in een t- shirt van opa en ik heb een broek van oma aan…  Dan proest ik het uit van het lachen en zeg tegen opa: ‘Nou, je vroeg toch hoe we Jacco uit deze bui konden krijgen!!!’ Zo dus!!!’

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.