‘Redt u het een beetje, mevrouw?’ Ik schrok van deze indringende vraag, want geen enkele taxichauffeur heeft mij ooit deze vraag gesteld. Taxichauffeurs hebben altijd haast, want ze schijnen elke minuut te moeten verantwoorden. Wat mij echter nog het meest raakte, was het feit dat deze man ook echt een antwoord van mij verwachtte. Logisch zou u denken, maar dat is het niet. De meeste mensen vragen snel even hoe het gaat en of ik het wel allemaal red, maar eigenlijk hebben ze geen tijd voor mijn antwoord.  En dan nu deze vraag van een wildvreemde… Het lukte mij op dat moment niet om hem een antwoord te geven, want…

  Het taxivervoer van Jacco begint zo langzamerhand op een slechte klucht te lijken. Omdat de vaste taxichauffeur van Jacco nog een week op vakantie zou zijn, had ik met het taxibedrijf afgesproken dat ik Jacco in die tussentijd zelf naar school zou brengen. Ik wilde voorkomen dat Jacco elke dag door een andere chauffeur opgehaald zou worden, hetgeen veel onrust bij hem, maar ook bij mij geeft. Jacco heeft tenslotte een grillige vorm van epilepsie en daarbij ook nog moeilijk gedrag. Ik geef hem niet zomaar aan iemand mee, zonder deze van te voren in te lichten! Omdat ik het niet anders kon regelen, zou Jacco echter wel thuis…

Ik vind het nog steeds heel moeilijk om Jacco aan iemand mee te geven, ook al is het familie of zijn het goede vrienden. Toen hij naar het speciaal onderwijs ging, werd gelijk gezegd dat hij met de taxi naar school zou worden gebracht; alsof dat de normaalste zaak van de wereld zou zijn! Het idee dat ik Jacco elke ochtend met een wildvreemde mee zou moeten geven, bezorgde mij slapeloze nachten! Stel dat hij in de taxi een epileptisch aanval zou krijgen, zou de taxichauffeur dan wel weten wat hij moest doen? Maar toen ik aangaf dat ik Jacco zelf naar school zou willen brengen, werd mij dat aan…

We weten nog steeds niet waarom Jacco drie jaar geleden zijn eerste epileptische aanval kreeg. Aangezien er in beide families geen epilepsie voorkomt, schrokken Jaap en ik ons wild en wisten we letterlijk niet wat ons overkwam! Na drie maanden onzekerheid en veel ziekenhuisbezoeken, kregen we de diagnose te horen; Jacco heeft een moeilijk instelbare vorm van epilepsie waar hij naar alle waarschijnlijkheid nooit overheen zal groeien. Het voelde aan als een levenslang vonnis, want naast het hebben van veel soorten aanvallen, heeft Jacco ook een ontwikkelingsachterstand en moeilijk verstaanbaar gedrag! Meteen werden er diverse onderzoeken in gang gezet om de oorzaak van de epilepsie te achterhalen. We holden van…