Geen categorie

Gratis abonnement op bizarre situaties (26-05-2014)

Sinds Jacco epilepsie heeft, lijkt het alsof ik een gratis abonnement heb op bizarre situaties. Ik heb er niet om gevraagd en ik heb geen idee hoe ik eraan gekomen ben.  Ik heb al vaak een poging ondernomen om ervan af te komen, echter zonder resultaat. Nu denk ik dat zo’n abonnement  misschien wel gepaard gaat met een kind met epilepsie. Tja, in dat geval kom ik er waarschijnlijk nooit meer vanaf.  Ik zoek deze situaties niet op en ik lok ze zeker niet uit. Ze overkomen mij gewoon, ze komen als het ware vanzelf op mijn pad…

Zo had Jacco weer eens een slechte dag wat betreft epilepsie. Op zo’n dag houd ik hem natuurlijk super goed in de gaten en verlies ik hem geen moment uit het oog. Tenminste dat is mijn intentie. Maar ook op zo’n dag is Jacco zeer eigenwijs en zeer ondernemend. Wanneer hij zich ook maar enigszins goed voelt, wil hij weer van alles doen. En dat is niet altijd even handig…

Zo zat Jacco op de bank een filmpje te kijken toen de deurbel ging. Ik weet nog dat ik tegen hem zei: ’Ik ga kijken wie er aan de deur staat, jij blijft zitten op de bank. Ik ben zo weer terug.’ Snel ging ik naar de gang en deed de kamerdeur achter mij dicht. Helaas dacht Jacco hetzelfde en rende achter mij aan. Ik had net de voordeur opengedaan toen ik zag dat hij langs mij heen naar buiten wilde rennen. Ik kon hem nog net tegenhouden door hem tussen de buitendeur en de wc deur te ‘duwen’. Terwijl ik snel de collectante probeerde af te poeieren, zag ik in mijn ooghoeken dat Jacco wel heel vreemd met zijn armen en benen bewoog. Ik schrok ervan en dacht verdrietig: ‘Wat is dit nu, dit heb ik nog nooit bij hem gezien. Een nieuw soort aanval? Ach, hij heeft al vijf verschillende soorten aanvallen, een zesde kan er nog wel bij. Wat maakt het uit!’

Terwijl Jacco bewoog als een mager speenvarken en allerlei rare geluiden maakte, deed ik voorzichtig de buitendeur dicht. Met het angstzweet op mijn rug liet ik hem vervolgens langzaam los en vreesde het ergste.

Wat ik toen zag, vergeet ik nooit weer. In zijn haast om langs mij heen naar buiten te ontsnappen, zat hij met zijn helm vast aan de deurklink van de wcdeur! Hij kon letterlijk geen kant op. Met grote ogen keek ik hem aan en toen proestte ik het uit van het lachen! Met tranen in mijn ogen heb ik dit spartelende varkentje met blauwe helm snel bevrijd uit zijn benarde situatie!

We hebben hier nog lange tijd om gelachen, tot wij er buikpijn van kregen!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.