Geen categorie

Huisvrouw of familymanager (26-06-2014)

Ik werk niet (meer) buitenshuis. Toen Jacco vier jaar geleden epilepsie kreeg, hebben Jaap en ik besloten dat ik voorlopig thuis zou blijven. Dat voorlopig is uitgegroeid naar vier jaar en het einde is helaas niet in zicht. Jacco blijft immers zijn leven lang last houden van epileptische aanvallen en met de gevolgen daarvan.

Dit gegeven beangstigt mij aan alle kanten. Naast dat zijn toekomst in het teken van de epilepsie zal staan, zal voor mij de beslissing om thuis te blijven misschien wel een definitieve vorm gaan aannemen.

Ik ben 37 jaar en het idee dat ik nog járen thuis zou moeten blijven om voor Jacco te zorgen, beknelt mij aan alle kanten.

Juist deze zere plek werd weer eens aangeraakt door een opmerking tijdens mijn wekelijkse naailes. Die bewuste avond kwam er een vrouw voor het eerst kijken en we raakten wat aan de praat. Ze vroeg wat voor werk ik deed en ik vertelde dat ik momenteel niet buitenhuis werk, want met drie kinderen heb je het immers aardig druk! Eigenlijk vertel ik nooit dat ik thuis ben omdat ik een zorgintensief kind heb. Als ik er wat over vertel is dat een bewuste keuze, maar anders ben ik gewoon Maaike en niet ‘de moeder van…’ De vrouw knikte alsof ze het begreep, keek de groep in en vroeg toen: ‘Zijn er hier nog meer huisvrouwen?’ Bij het horen van de term huisvrouw, verslikte ik mij bijna in mijn kopje thee. Ik voel mij namelijk absoluut géén huisvrouw! De term huisvrouw vind ik zo denigrerend klinken in het rijtje van: procesmanager, management assistent, personal coach, product beheerder, adviseur enzovoort.

De afgelopen vier jaar heb ik echt niet alleen maar wassen gedraaid, stof gezogen, boodschappen gedaan, met de buurvrouw thee gedronken en als een verveelde huisvrouw computer spelletjes gespeeld. Nee, Jaap en ik hebben een heel systeem opgebouwd rondom de zorg voor Jacco. We hebben keihard gewerkt in een voor ons onbekend ‘land’ van zorginkopen en uitkiezen welke zorg het beste bij ons en bij Jacco past. Het was een enorm gezoek naar het wat, waar, wie en komen we wel uit met ons PGB budget? Bovendien moesten we leren omgaan met de beperkingen van Jacco op het gebied van leren, gedrag en motoriek.

Het systeem dat wij hebben opgebouwd, noemen Jaap en ik gekscherend wel eens ons familiebedrijf. Nou, van deze ‘Bolt BV’ is deze huisvrouw de manager, procesbewaker, administratief medewerkster, opvoedkundige gespecialiseerd in kinderen met moeilijk verstaanbaar gedrag en verstandelijke beperking, epilepsiedeskundige, verpleegkundige, agendabeheerder, communicatiedeskundige, aanspreekpunt en last but least ben ik ook nog eens noodgedwongen de advocaat van Jacco en financieel specialist a/i.

Tja, kon ik al deze werkzaamheden, taken en eigenschappen maar op mijn CV zetten, maar helaas stopt mijn CV in 2010 met Leerkracht basisonderwijs. En het gapend gat naar de arbeidsmarkt wordt steeds groter en groter…

Tijd om eens na te denken hoe ik mijn toekomst zie en wat mijn mogelijkheden zijn. Maar eerst moet ik mij maar weer eens ‘bijscholen’ in alle veranderingen die er zullen komen wat betreft de PGB en het inkopen van zorg.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.