Geen categorie

Poep (2) (07-06-2015)

Ik moet eerlijk bekennen; ik  dacht dat het niet zou lukken om Jacco in drie weken weer zindelijk te krijgen. Maar het resultaat is verbluffend: de darmspoeling waar ik in het blog poep (1)  over heb geschreven, is helemaal afgebouwd. De luier is vervangen door een onderbroek en …. het gaat goed! Op de eerste dag van de training had ik een tas vol schone broeken en onderbroeken meegegeven, maar deze heb ik in zijn geheel weer mee terug gekregen! Ongelofelijk!

De training van het Seyscentra is gebaseerd op het gegeven dat Jacco overdag altijd een onderbroek draagt en zelf aangeeft wanneer hij naar de wc moet. Deze filosofie lijkt heel simpel, maar geloof mij dat is het zeker niet! Wij moeten namelijk vertrouwen hebben in het feit dat Jacco zelf voelt wanneer hij naar de wc moet. Dat vertrouwen is het afgelopen jaar echter flink beschaamd met alle vieze gevolgen van dien…

Naast dit basisprincipe hebben wij ook tips gekregen ‘hoe om te gaan met ongelukjes’. Ook dit is een enorme eye-opener voor mij. Zo mag ik bijvoorbeeld niet boos zijn wanneer hij een ongelukje heeft, maar moet ik heel neutraal zeggen: ‘Jacco, jij hebt in de broek geplast (of gepoept), kom maar mee dan verschoon ik je.’ Daarna mag hij geen leuke dingen meer doen, zoals televisie kijken. Maar wanneer hij zelf aangeeft dat hij naar de wc moet, dan moet ik hem een groot complement geven en mag hij als beloning bijvoorbeeld wel televisie kijken.

De laatste twee dagen hebben wij een trainer bij ons thuis gehad, om ons als ouders te ‘trainen’ hoe te reageren wanneer Jacco naar de wc moet en/of een vieze broek heeft. Zij hield ons een spiegel voor over ons gedrag op de plas-en poepongelukjes van Jacco. Dat was best confronterend. Wanneer Jacco een vieze broek had, reageerden wij namelijk boos en gefrustreerd. Logisch, want het is ook heel vies en beschamend om een negenjarige te moeten verschonen. Maar dit gedrag van ons en het feit dat hij overdag een luier droeg, versterkte Jacco’s gedrag en zo hielden we de vicieuze cirkel in stand.

Meteen na de laatste thuistrainingdag kwam de proef op de som: Wij hadden kaartjes gekregen voor de Dreamnight in Burgers Zoo. Op zo’n ‘Dreamnight’ worden gezinnen met een zorgintensief kind uitgenodigd om na sluitingstijd een dierentuin te bezoeken. Een geweldig initiatief, waar wij ook dankbaar gebruik van maken.

Ik vond het heel spannend en had voor de zekerheid wel drie setjes extra kleren meegenomen. Lange tijd ging het goed, totdat ik op Jacco’s oranje korte broek grote donkere vlekken zag… Jaap en ik keken elkaar aan met een blik van: ‘Uh, wat moesten we ook al weer doen?’ Al snel wist ik het weer: ‘Jacco apart nemen, zeggen dat hij in broek had geplast, hem neutraal verschonen en weghalen uit de situatie die hij leuk vindt. Zo. Gelukt!

Even later liepen we gezellig door de ‘Dessert’ te struinen. Buiten barstte het noodweer los en we hoorden de regen kletteren tegen het glazen dak van de ‘Dessert’. Binnen was het lekker warm én droog. Overal om ons heen zagen we zand, cactussen en rotsen waar Jacco natuurlijk op wilde klimmen en klauteren. Opeens hoorde ik een klein stemmetje: ‘Jacco moet plassen.’ Geschrokken keek ik Jaap aan en flapte eruit: ‘Tjonge, vind maar eens een wc in de woestijn!’ waarop Jaap zich spontaan verslikte in zijn kauwgom. Gelukkig stonden er in déze woestijn duidelijke wegwijzers en even later vonden we een oase waarin zelfs een invalidetoilet bleek te zijn. En… we waren op tijd! Weer keken we elkaar aan met een blik van: ‘Wat moesten we ook alweer doen? O ja, Jacco een compliment geven, hem tien minuten op de wc laten zitten en aansporen om te poepen.’

Toen we thuis waren zaten wij als een stelletje zoutzakken op de bank; moe maar ook trots. Trots op Jacco, maar zeker ook op onszelf! De afgelopen trainingsweken waren zeer intensief, maar hij kan zelf aangeven wanneer hij naar de wc moet.  Wij moeten daar weer op leren vertrouwen. Het zal zeker nog vaak mis gaan, maar wij weten nu hoe wij moeten reageren op ongelukjes. Wij hebben weer toekomstperspectief gekregen en dat geeft mij zoveel energie dat ik de ongelukjes wel aan kan!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.