Geen categorie

Een ongelukkig val (10-07-2015)

‘Mamma, wanneer komt de dokter?’ ‘Dat weet ik niet Jacco. We moeten gewoon even wachten tot de dokter komt!’ ’Mamma, is dat de dokter?’ ‘Nee, deze meneer wacht ook op de dokter net als wij.’ Net wanneer Jacco aan de wandel wil gaan om zelf de dokter maar te gaan zoeken, worden wij opgeroepen voor een intake gesprek. Een aardige verpleegkundige vraagt wat er is gebeurd. Terwijl ik vertel dat Jacco waarschijnlijk verkeerd is gevallen met zijn hand tijdens een epileptische aanval, wordt Jacco’s aandacht getrokken door de badge met foto die de verpleegkundige draagt. ‘Wat is dat?’ De verpleegkundige legt geduldig uit dat iedereen zo kan zien dat hij Frank heet. Waarna Jacco vraagt: ‘Maar waarom heet jij Frank?’  Met een glimlach doet hij een poging om een antwoord te geven.

Na dit gesprek moeten wij weer plaats nemen in de wachtkamer. Even later gaat Jacco opnieuw op zoek naar de dokter: ‘Meneer, ben jij de dokter? Jacco heeft last van zijn hand.’ Wanneer deze zegt geen dokter te zijn, vraagt Jacco: ‘Waarom ben jij geen dokter?’ De meneer glimlacht verlegen en kan natuurlijk niets met deze vraag.

Dan komt er een mevrouw binnen met een baby. Jacco staat op en loopt naar haar toe. Onderweg ontwijkt hij op een haar na de grote rode alarmknop. ‘Hoe heet jij?’ De vrouw zegt dat ze Yvonne heet. ‘Hoe heet jouw baby?’ Met een trotse glimlach zegt ze dat haar dochter Sarah heet.

Dan zijn wij eindelijk aan de beurt. De ‘echte dokter’ voelt voorzichtig aan Jacco’s hand. Jacco zegt niets, maar ik zie dat het hem pijn doet. ‘Jacco, je mag best AU zeggen hoor!’ Jacco zegt niets. Omdat de dokter denkt dat er misschien iets gebroken zou kunnen zijn, moeten er foto’s gemaakt worden. Dus moeten wij weer plaats nemen in de wachtkamer. De dokter zegt dat het maken van foto’s zo gepiept is. Maar ze waarschuwt dat wij vanwege de drukte waarschijnlijk lang moeten wachten op de uitslag…

Weer terug in de wachtkamer besluit ik maar een beker koud water uit de automaat te halen en pak voor ons beiden een ‘vrouwenblad’ om te lezen. Jacco heeft er weinig interesse in en gaat weer op zoek naar de dokter.

Sneller dan verwacht worden wij gehaald door een ‘verpleegkundige-met-badge’ en vertelt een ‘dokter-met-badge’ dat Jacco twee botjes heeft gebroken in zijn hand, het botje onder zijn wijsvinger en middelvinger. Terwijl de verpleegkundige Jacco’s arm ingipst, slik ik mijn emoties weg.

Rot-epilepsie!

Wanneer Jacco tegen elf uur op bed ligt, zeg ik tegen Jaap: ‘Eigenlijk was hij heel erg lief. Hij wilde álle badges zien van álle verpleegkundigen en artsen. Ook wilde hij alle namen weten van de mensen in de wachtkamer én hun medisch dossier. Op de één of andere manier weet hij, ondanks zijn eigen pijn, een glimlach te toveren op de gezichten van mensen. Heel bijzonder!’

 

Prietpraat:

Wanneer Jacco in bed ligt zegt hij: ‘Mamma, wil je dit even van Jacco’s arm halen? Jacco kan zo niet slapen.’

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.