Whatever you decide to do…

Ik staar naar de ketting in mijn handen. Op het verzilverde hartje staat een Engelse tekst gegraveerd: ‘Whatever you decide to do, make sure its make you happy.’ Op de één of andere manier raakt deze spreuk mij. Veel tijd om erover na te denken krijg ik echter niet, want abrupt word ik gestoord door Ruben: ‘ Ma-ham, kijk eens. Dit vind ik leuk! Mag ik deze lekkere warme buff? Kijk, het is dat Noorse patroon wat jij altijd zo leuk vindt!’ Ruben houdt een soort hoofdband met daarop het Noorse Mariuspatroon voor mijn neus. Zoals altijd antwoord ik:’ Ja, leuk. Leg maar weer terug.’ Tot mijn verbazing accepteert hij mijn antwoord en legt de buff terug in het rekje met nog meer van dat spul. Nog nadenkend over de spreuk lopen wij de zoveelste souvenierwinkel in Noorwegen uit richting auto. 

In de auto duiken Hanna en Ruben meteen achter de iPod. We hebben de hele dag gewandeld, dus dan mogen ze best even een filmpje kijken. Ik vind het eerlijk gezegd ook wel lekker rustig. De spreuk op de ketting laat mij niet los. ‘Wat je ook besluit om te doen, zorg ervoor dat je er gelukkig van wordt.’ Mmm, eigenlijk best een egocentrische spreuk. Alsof alle beslissingen die je neemt moeten draaien om je eigen geluk! Ik merk dat deze spreuk mij tegen begint te staan. Het lijkt wel een vrijbrief om elke beslissing te mogen nemen, zolang je er zelf maar gelukkig van wordt! Ach, natuurlijk is hij zo niet bedoeld, dat weet ik ook wel. Maar toch… hij is voor mij nog niet af. Soms moet je namelijk ook wel eens dingen doen of beslissingen nemen die tegen je eigen gevoel in gaan, maar waar juist een ander gelukkig van wordt.

Terwijl Jaap behendig over de smalle Noorse weggetjes rijdt, probeer ik mijn gedachten onder woorden te brengen. Hierop zegt Jaap:’Ik denk dat de tekst juist wel af is. Kijk, ik wil heel graag die lange wandeling over de Bessegen lopen met Ruben. Ik denk dat hij dat wel aankan. Maar ik weet dat jij dit niet leuk vindt, dus ga ik dat niet doen. Ik word er namelijk niet gelukkig van wanneer jij daar niet achter staat.’ Opgelucht kijk ik hem aan. ‘Ik wil ECHT NIET dat jij die lange tocht lopen over die hoge berg! Misschien dat wij hem over een paar jaar met z’n allen kunnen lopen, maar zeker niet nu.’ 

In gedachten ga ik terug naar 2004 toen wij deze tocht met familie van Jaap liepen. We hadden geen van allen ervaring in het lopen in het Noorse landschap. De wandeltocht duurde daardoor vele uren langer dan voorzien… (We kwamen in de vroege ochtend terug op de camping …)

Jaap gaat verder:’ Volgens mij betekent de tekst juist dat je je hart moet volgen en je eigen keuzes moet maken, waar jij gelukkig van wordt!’ Ik trek meteen het lijntje door naar onze keuze om ook dit jaar weer zonder Jacco op vakantie te gaan. Ben ik gelukkig met deze keuze? Ja en nee. Ik vind het heerlijk om er even helemaal uit te zijn en dingen te doen die ik met hem nooit zou doen. We genieten van het Noorse landschap, maken veel ‘korte’ wandelingen die we goed voorbereiden! Maar tegelijk mis ik hem ook heel erg. Maar ik weet dat Jacco het leuk heeft op zijn woning; er zijn studenten van de CIOS, de opleiding tot sportleiders, die elke dag leuke activiteiten doen met de kinderen. Ze gaan zwemmen, organiseren waterspelletjes en er is een springkussen. Ondanks dat Jacco ons mist, geniet hij daar ook van.

‘Whatever you decide to do, make sure it makes you happy.’

Mmm, misschien dat we in de meivakantie een paar dagen met Jacco op vakantie kunnen gaan. Gewoon, om te kijken hoe het gaat…