‘Mam, mogen we onze schoen zetten vanavond?’ Vol verbazing kijk ik mijn twaalfjarige zoon aan. ‘Meen je dat nu echt?’ Bloedserieus antwoordt hij: ‘Ja, Sinterklaas is nu toch weer in het land, mag het?’ Dan schiet ik in de lach. ‘Alleen als je er ook een liedje bij gaat zingen, dan mag het!’ Hij begint wat schaapachtig te lachen en vertrekt ‘met zijn staart tussen zijn benen’ naar boven. Tjonge, het moet niet gekker worden hier. ‘Sint’ is wel goed, maar niet gek! Even later komt Jaap naar beneden en vraagt: ‘Moet ik de doos met Sinterklaasspullen nog uit de opslag ophalen?’ Aarzelend antwoord ik: ‘Van mij hoeft het niet.…