Na 11 weken en één dag mocht ik Jacco weer zien! Wat heb ik daar naar uit gekeken! Eindelijk hem weer knuffelen en met hem kletsen! Jaap mocht hem al eerder zien door gebruik te maken van de ‘Nee, tenzij… regeling’. Jacco had zo’n last van heimwee dat het niet meer houdbaar was.  Maar ik niet!! Hoe zal het zijn?? Naarmate de dag dichterbij kwam, begon ik er ook een beetje tegenop te zien.  Zal hij mij net zo gemist hebben als ik hem? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Jacco heeft sowieso geen benul van tijd. Voor hem duurt iets lang of kort. Hij leeft per moment, wat hij…

De afgelopen weken bevonden we ons in een emotionele achtbaan die ons heen en weer schudde van uitzichtloosheid naar lichtpuntjes. Twee weken zaten we ineens in quarantaine. Jaap kreeg plotseling koorts. Gelukkig waren de klachten al na twee dagen voorbij, maar toch zat de schrik er goed in. Uit voorzorg zijn we thuisgebleven, want stel nou dat….? Helaas was het nét de week dat de scholen weer opengingen en ik ook aan het werk zou moeten. Het thuisblijven was ook noodzakelijk volgens het protocol van de instelling waar Jacco woont. Bij koorts heb je mogelijk corona en mag je twee weken geen gebruik maken van de ‘Nee, tenzij regeling’ om…

Wanneer mogen wij weer naar Jacco? Deze vraag houdt mij nu al ruim zeven weken bezig. De eerste paar weken van de ‘Intelligente Lock down’ lukte het mij nog om begrip te tonen voor deze strenge: ‘Nee, tenzij…’ maatregel.  Natuurlijk nemen ze in de instelling waar onze zoon woont deze strenge maatregelen. Ik moet er niet aan denken wanneer daar corona uitbreekt!   Maar nu rijgen de weken zich aanéén tot maanden en krijg ik steeds meer moeite met deze: ‘Nee, tenzij…’ Vooral vanwege de uitzichtloosheid van deze maatregel. Wij zijn niet ziek, hij is niet ziek en toch mogen wij ons kind niet zien, aanraken en knuffelen. Dat voelt…

De ‘ander-halve-meter-maatschappij’.  Ik kan er maar niet aan wennen. Eigenlijk word ik er heel verdrietig van. Ik begrijp deze maatregel met mijn verstand, maar mijn gevoel wil hierin niet mee.  Ondanks dat, zou het mij misschien best lukken om anderhalve meter van andere mensen vandaan te blijven. Maar kunnen we dit ook van kinderen verwachten? Ik geef les aan kleuters. Hoe leer ik kleuters om anderhalve meter van elkaar vandaan te blijven? Kleuters niezen in het rond, hoesten in het wilde weg, snotteren zonder een zakdoek te gebruiken, hebben soms plasongelukjes en vergeten na het plassen hun handen te wassen. Kortom een kleuterklas is nou niet bepaald het schoonste lokaal…

Met één hand schenk ik een beker limonade in voor Hanna en met de andere hand houd ik mijn mobiel vast en lees ik het laatste mailtje van mijn werk.  Tjonge, wat een gedoe.  Nooit gedacht dat ik in deze situatie verzeild zou raken, toen ik mij na tien jaar weer had opgegeven voor invalwerk bij de kleuters. Enthousiast begon ik in september aan het schooljaar en gaandeweg raakte ik steeds meer gewend aan het weer ‘juf’ zijn. En nu… nu zit ik noodgedwongen thuis! Raar hoor om het kleuteronderwijs digitaal vorm te geven! Ik had geen idee hoe ik dat moest aanpakken. Gelukkig hebben mijn collega’s goede ideeën en…

‘Pappa, ik heb lange nagels. Wil je mijn nagels knippen?’ Het beeldscherm van de iPhone gaat heen en weer en na wat gestuntel zien we de ‘lange’ nagels van Jacco. ‘Kijk pappa, Jacco heeft lange nagels.’ Tja…, lastig nu we niet naar hem toe mogen. Het knippen van zijn nagels is een ritueel dat vast in Jacco’s hoofd zit. Maar dat hij er juist nu mee komt…?? Jaap wil snel overgaan tot een ander onderwerp, om Jacco op andere gedachten te brengen. Maar dan krijg ik een idee. Ik geef Jaap een por en zeg zachtjes: ‘Toe, pak je zakmesje en zoek dat schaartje waarmee Jacco zijn nagels geknipt wil…

Het is zondagochtend tien uur. In plaats van in de kerk, zit ik op de bank met mijn telefoon in de hand. Ik zoek op kerkdienstgemist.nl  onze kerk op en synchroniseer hem naar de tv. Dat kijkt veel beter dan op zo’n klein scherm. Ik verbaas mij keer weer opnieuw over de moderne techniek! Om precies tien uur begint de kerkdienst. Hanna en Ruben spelen met de Lego. Ik laat het oogluikend toe, ze moeten wel stil zijn en ondertussen luisteren naar wat de dominee zegt. Zelf pak ik mijn breiwerk en ga verder met het Noorse vest voor Jacco. Ik luister het beste als ik brei! Ik hoop maar…

 ‘Mamma, wanneer kom je mij weer ophalen?’ Op het scherm van mijn IPhone zie ik een verdrietige Jacco. Met een brok in mijn keel zeg ik: ‘Dat gaat nu even niet Jacco. We moeten allemaal binnenblijven, anders worden we ziek, weet je nog?’ De begeleiders hebben het op deze manier aan hem uitgelegd; we moeten binnen blijven en daarom komt er niemand bij hem op bezoek en mag hij ook niet naar school. Hij knikt en lijkt het te begrijpen. We veranderen snel van onderwerp, ook dit hebben we met zijn begeleiders afgesproken. Het beeld van mijn iPhone wordt vervolgens compleet gevuld met een kaart die hij van oma heeft…

De telefoon gaat. De revalidatiearts! Fijn, ik zat al op het telefoontje te wachten. ‘Ik zou u bellen over de fysiotherapie die is voorgeschreven door de orthopeed in verband met zijn scoliose.’ Ik pak mijn pen en papier en zit klaar om aantekeningen te maken van haar bevindingen en haar plan van aanpak… Tot mijn schrik vertelt zij dat fysiotherapie geen zin heeft bij Jacco. BAM! Dat komt hard binnen. Overdonderd vraag ik waarom zij dat vindt. Op een zakelijke toon vertelt zij dat het oefeningen zijn voor het verbeteren van je houding, maar dan moet je je wel bewust zijn dat je een verkeerde houding hebt. Het niveau waarop…

Het leven met Jacco is nooit saai. Net wanneer je denkt in een rustige periode te zijn beland, gebeurt er weer iets en denk je: ‘Wat moeten weer hier nu weer mee…? Aan het eind van 2019 liepen we met Jacco over de markt. Hij liep zoals altijd te zwalken en stond wat die dag wat wiebelig op zijn benen. Terwijl we ons een weg baanden tussen de mensenmenigte op zoek naar de viskraam, riep hij ineens: ‘Kijk eens mamma, Jacco heeft een vreemd loopje! Jacco kan op één been lopen!’ Waarna hij tot grote hilariteit van de vele marktbezoekers één been heel hoog de lucht in stak, bijna zijn…