Epilepsie monster
Er zit een monster in het hoofd van mijn kind
Een heel groot en machtig monster
Plotseling, razendsnel, zonder teken
laat hij van zich horen
om dan weer snel te verdwijnen
Maar de schade is niet overzien,
niet te bevatten
Mijn kind valt
Huilen
Verwarring
‘Mamma, je moet de vloer dweilen
Ik was uitgegleden
Het doet zo’n zeer’
Kom maar op mijn schoot,
ik troost je wel.
Maar wie troost mij?
Ik ben boos, verdrietig en wanhopig.
De toekomst lijkt zwart, ik zie geen weg
Rottige epilepsie!
Een half jaar geleden had ik nog een gezond kind!!
Dit onvoorspelbaar, agressief monster
moet in zijn hok
Maar hoe?
Medicijnen zijn als tralies
Maar hij is sterk, te sterk…
hij ontsnapt
Keer op keer op keer
Andere medicijnen
meer medicijnen
Het monster is voor even knock-out
Een nieuw plan, nieuwe medicijnen
We blijven vechten!!!
Het monster lijkt getemd.
Maar onverwachts laat hij zich weer zien
Alsof hij wil zeggen:
‘Ik ben er nog hoor, hahaha.’
Verdrietig geef ik hem
zijn monstermedicijnen.
Twee spuiten en twee pillen.
Het hoort bij hem
Levenslang
Arm, dapper kind.
(10 november 2010)