Epilepsie monster   

 

Er zit een monster in het hoofd van mijn kind

Een heel groot en machtig monster

Plotseling, razendsnel, zonder teken

laat hij van zich horen

om dan weer snel te verdwijnen

Maar de schade is niet overzien,

niet te bevatten

 

Mijn kind valt

Huilen

Verwarring

‘Mamma, je moet de vloer dweilen

Ik was uitgegleden

Het doet zo’n zeer’

Kom maar op mijn schoot,

ik troost je wel.

Maar wie troost mij?

Ik ben boos, verdrietig en wanhopig.

De toekomst lijkt zwart, ik zie geen weg

Rottige epilepsie!

Een half jaar geleden had ik nog een gezond kind!!

 

Dit onvoorspelbaar, agressief monster

moet in zijn hok

Maar hoe?

Medicijnen zijn als tralies

Maar hij is sterk, te sterk…

hij ontsnapt

Keer op keer op keer

Andere medicijnen

meer medicijnen

Het monster is voor even knock-out

Een nieuw plan, nieuwe medicijnen

We blijven vechten!!!

 

Het monster lijkt getemd.

Maar onverwachts laat hij zich weer zien

Alsof hij wil zeggen:

‘Ik ben er nog hoor, hahaha.’

Verdrietig geef ik hem

zijn monstermedicijnen.

Twee spuiten en twee pillen.

Het hoort bij hem

Levenslang

Arm, dapper kind.

 

(10 november 2010)