De ‘ander-halve-meter-maatschappij’.  Ik kan er maar niet aan wennen. Eigenlijk word ik er heel verdrietig van. Ik begrijp deze maatregel met mijn verstand, maar mijn gevoel wil hierin niet mee.  Ondanks dat, zou het mij misschien best lukken om anderhalve meter van andere mensen vandaan te blijven. Maar kunnen we dit ook van kinderen verwachten? Ik geef les aan kleuters. Hoe leer ik kleuters om anderhalve meter van elkaar vandaan te blijven? Kleuters niezen in het rond, hoesten in het wilde weg, snotteren zonder een zakdoek te gebruiken, hebben soms plasongelukjes en vergeten na het plassen hun handen te wassen. Kortom een kleuterklas is nou niet bepaald het schoonste lokaal…

Met één hand schenk ik een beker limonade in voor Hanna en met de andere hand houd ik mijn mobiel vast en lees ik het laatste mailtje van mijn werk.  Tjonge, wat een gedoe.  Nooit gedacht dat ik in deze situatie verzeild zou raken, toen ik mij na tien jaar weer had opgegeven voor invalwerk bij de kleuters. Enthousiast begon ik in september aan het schooljaar en gaandeweg raakte ik steeds meer gewend aan het weer ‘juf’ zijn. En nu… nu zit ik noodgedwongen thuis! Raar hoor om het kleuteronderwijs digitaal vorm te geven! Ik had geen idee hoe ik dat moest aanpakken. Gelukkig hebben mijn collega’s goede ideeën en…

‘Pappa, ik heb lange nagels. Wil je mijn nagels knippen?’ Het beeldscherm van de iPhone gaat heen en weer en na wat gestuntel zien we de ‘lange’ nagels van Jacco. ‘Kijk pappa, Jacco heeft lange nagels.’ Tja…, lastig nu we niet naar hem toe mogen. Het knippen van zijn nagels is een ritueel dat vast in Jacco’s hoofd zit. Maar dat hij er juist nu mee komt…?? Jaap wil snel overgaan tot een ander onderwerp, om Jacco op andere gedachten te brengen. Maar dan krijg ik een idee. Ik geef Jaap een por en zeg zachtjes: ‘Toe, pak je zakmesje en zoek dat schaartje waarmee Jacco zijn nagels geknipt wil…

Het is zondagochtend tien uur. In plaats van in de kerk, zit ik op de bank met mijn telefoon in de hand. Ik zoek op kerkdienstgemist.nl  onze kerk op en synchroniseer hem naar de tv. Dat kijkt veel beter dan op zo’n klein scherm. Ik verbaas mij keer weer opnieuw over de moderne techniek! Om precies tien uur begint de kerkdienst. Hanna en Ruben spelen met de Lego. Ik laat het oogluikend toe, ze moeten wel stil zijn en ondertussen luisteren naar wat de dominee zegt. Zelf pak ik mijn breiwerk en ga verder met het Noorse vest voor Jacco. Ik luister het beste als ik brei! Ik hoop maar…