Geen categorie

De oplosjuf

 ‘Ma-ham, ik heb geen sokken meer! Kijk maar even in Jacco’s kast, daar liggen vast nog wel schone sokken! Ja, maar die zitten niet lekker. Tja, je moeder werkt, ik heb geen tijd gehad voor de was…

Sinds de zomervakantie heb ik een baan als invaller bij de kleuters. Anderhalve dag per week ben ik weer kleuterjuf! Ik geniet er erg van om weer voor de klas te staan, maar ben er wel heel druk mee. Ik stam namelijk nog uit het tijdperk van het schoolbord met krijtje en van het video kijken op zo’n dikke videoband die je helemaal moest terug spoelen naar het begin. Ik haalde mijn lessen uit tastbare handleidingen die bovenop de kast stonden en schreef een verslag van de gesprekken met ouders met een pen op een stuk papier en bewaarde deze in een ordner in de kluis. Ik heb zelfs nog gewerkt met een stencilmachine in plaats van een kopieermachine, maar dat was wel héél lang geleden!

Nu zijn alle methodes online! Geen schoolbord, maar een digibord. Geen videorecorder, maar een filmpje opzoeken op het digibord;  kinderen draaien hun stoel om, lichten uit en gewoon op play drukken. Geen dikke handleidingen en ordners, maar een gebruikersnaam en wachtwoord. Verslagen typen in Parnassys in plaats van met de hand schrijven. Meteen de eerste week werd ik compleet overspoeld met tientallen websites, inlogcodes, wachtwoorden, appgroepen en een berg mail.

Ondanks deze vloedgolf aan digitale hulpmiddelen vind ik het wel weer heel leuk om juf te zijn. De grote lijnen zijn in de tien jaar gelukkig niet veel veranderd. Ook het helpen oplossen van de kleine probleempjes op het schoolplein zijn hetzelfde gebleven:

‘Jullie zijn allebei boos en verdrietig. Hoe gaan we dit nu oplossen?’ Een lange stilte. Dan zegt het gedupeerde kind lachend: ‘Dan zeggen we gewoon sorry tegen elkaar’. ‘Juf, u bent eigenlijk een soort Oplosjuf!’ En weg zijn ze….

Naast dat ik dus een Oplosjuf ben, volg ik ook één dag in de week een basisopleiding PPG/IAG; adviserend samenwerken met ouders. Het is een opleiding voor professionals die met ouders werken, waarin het ouderperspectief centraal staat. Naast de theorie over ouderschap, wordt er ook aandacht besteed aan wat er allemaal verandert wanneer je ouders wordt; er wordt stil gestaan hoe je zelf verandert en wat voor impact het ouderschap heeft op je hele leven.

Aan de hand van deze theorie worden we getraind in het voeren van gesprekken tussen ouder en hulpverlener. En juist déze gesprekken zijn belangrijk voor goede zorg rondom zorg-intensieve en kwetsbare kinderen. De afgelopen jaren ben ik, in gesprek met hulpverleners, op heel veel onbegrip en ‘het-langs-elkaar- heen-praten’ gestuit. Dat is jammer, wat het kost heel veel negatieve energie die niet nodig hoeft te zijn, als je echt naar elkaar luistert. Ik ben dan ook heel blij met deze opleiding!

De groep professionals die de opleiding volgt is heel divers; ze komen vanuit zorginstellingen, medisch kinderdagverblijven en het onderwijs. Maar ik ben eigenlijk de enige die er met een dubbele pet zit: professional (leerkracht) én zorgmoeder. En juist die combinatie maakt het voor mij zo leerzaam en interessant.

Ma-ham, heb je nog pindakaas gekocht! Nee, ik heb nog geen boodschappen gedaan! Tja, Ik studeer en ik werk! Tijd voor ‘De oplosjuf’ om in actie te komen: ‘Hoe ga je dit oplossen?’ Diepe zucht en luid gemopper: ‘Dan neem ik maar weer chocopasta op mijn brood.’

Note to myself: boodschappen doen en was draaien.  O ja, de pindakaas niet vergeten!

3 reacties

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.