Ketting

Wat een rommel in huis en zo stoffig!! Omdat ik elke middag naar Jaap in het ziekenhuis ga, kom ik aan schoonmaken niet toe. Ik ruim wel op en houd de was bij. Ik doe zelfs boodschappen tussendoor en kook eten. Maar aan stofzuigen, toiletten en badkamer kom ik niet aan toe.

Een paar jaar geleden heeft een vriendin mij geholpen. Durf ik het nog een keer te vragen?  Even later krijg ik een berichtje: ‘Natuurlijk help ik je!! En als we klaar zijn drinken we samen een bakkie!’ Opgelucht haal ik adem! Fijn dat ze mij wil helpen

Klokslag 10 uur gaat de deurbel; mijn vriendin en helper in nood! We raken even aan de klets. ‘Het is zo stil in huis. Iedereen denkt dat ik het hartstikke druk heb. Dat is ook wel zo, maar ik mis de mensen om me heen. Gewoon even lekker praten.

‘Jullie zitten ook in een moeilijk pakket nu Jaap zo lang in het ziekenhuis ligt en zijn herstel zo langzaam gaat. Het is lastig voor jou, maar ook voor de mensen om je heen. Want waar doe je goed aan? Bellen, langkomen, een kaartje sturen?  Ik zeg altijd: Als je wilt bellen, mag je bellen. Komt het niet uit, dan zeg ik dat ik later terugbel. Durf jij mij niet te bellen, omdat je bang bent dat ik te druk ben, dan bel je niet! Dat is ook goed.’

Wat een goede tip is dat! Dat helpt. Ik ben eerlijk gezegd zelf ook zo iemand die met de telefoon in mijn handen staat en dan denk: ‘Ze zal het wel druk hebben…’ Wacht eens even… Ik heb een ketting met daarop een tekst die hier precies over gaat: ‘Whatever you decide to do, make sure it makes you happy.‘ Hoe mooi is dat!

‘Maar nu gaan we aan het werk, want daar kom ik voor! Wat moet ik doen?’ Mijn vriendin gaat boven stofzuigen. Ik ga de was opvouwen en opruimen. Na een uurtje is het hele huis gezogen en alle was weggewerkt. Dan nog snel samen de badkamer doen en het huis ruikt weer helemaal fris en fruitig!  Na het welverdiende bakje koffie zegt ze met een knipoog: ‘Over twee weken kom ik gewoon weer gezellig een bakje koffie bij je drinken!’ 

Ook Jaap is blij. Na een tijdje zeg ik: ‘Het is zo stil in huis als de kinderen naar school zijn. Het huis is opgeruimd, de boodschappen zijn binnen, de was is gedaan. Denkend aan mijn ketting, zeg ik: ‘Weet je,  ik mis mijn werk, de kinderen, mijn collega’s. Ik wil weer aan het werk!

‘Prima, goed idee en wat zullen we met Jacco doen? Tja…. Jacco.  We hebben hem al bijna een maand niet gezien. Ik mis hem. Zijn vrolijke praatjes en zijn grapjes.  Maar het is niet handig om hem nu thuis te hebben, nu Jaap in het ziekenhuis ligt. Het gaat gelukkig goed met hem. Hij gaat naar school en vermaakt zich prima. Hij heeft nog geen tekenen van heimwee. Wat fijn!

Bij het afscheid zeg ik :’Zorg jij nu maar dat je snel beter wordt en naar huis mag. Dan kunnen we eens kijken wanneer Jacco weer thuis kan komen!’