In de wolken

Onder het genot van een broodje kroket en frietjes haalde Jan, onze vrijwilliger van Stichting Opkikker, zijn geheime briefje weer tevoorschijn. ‘Uh… eens even kijken wat jullie na de lunch gaan doen…’ Hij keek ons geheimzinnig aan. ‘Mmm, jullie gaan een heel hoge activiteit doen…!’ Een hoge activiteit…? Tja, dat kan van alles zijn op deze speciale Super Opkikkerdag!

 ‘Ik zal jullie een beetje helpen. Jullie gaan zo meteen… de wolken in!’ ‘Wat! Gaan we vliegen in een helikopter?!’ Ruben was meteen één en al oor en super enthousiast.  Hanna begon te glimmen van oor tot oor. Jacco was nog met zijn broodje kroket in gevecht en dat vroeg al zijn aandacht…

We hadden de helikopter al de hele ochtend zien vliegen.  ‘Gaan we echt vliegen in een helikopter?!’ Hanna vond het toch wel een beetje spannend. Jan knikte zichtbaar tevreden over onze reacties.  Twaalf jaar geleden, op onze vorige Super Opkikkerdag, zijn we ook in een helikopter geweest, dus ik dacht dat het dit keer niet meer zou gebeuren. Dus toch! Wat gaaf!

Bij de helikopterplaats moesten we nog even wachten. Maar dat was niet erg, want ondertussen kwamen de Cliniclowns naar Jacco  met allerlei leuke en lieve grapjes. De tijd vloog voorbij!

En toen waren wij aan de beurt. We kregen een koptelefoon op tegen het lawaai van de wieken en werden goed in de gordels gezet.  Voor dat we er erg in hadden zagen we de Eemhof al onder ons liggen! Tjonge, dat ging dat snel! We keken uit over het weidse landschap van Flevoland. Wat bijzonder om dit zo te zien.

Ondanks zijn epilepsie genoot Jacco zichtbaar van het avontuur en Jaap pakte zijn telefoon en filmde het hele avontuur en maakte daarbij nog foto’s om dit nooit te vergeten. Nog een paar gekke selfies van Hanna en ook Jacco ontkwam niet aan een selfie met Jaap.  Ruben zat naast de pilot en maakte zijn eigen selfie! Wat een feest!!

Na een minuut of zes zette de piloot de landing in en niet veel later zetten wij weer voet op de vaste grond. Nog even een filmpje en een selfie om ons avontuur nogmaals vast te leggen en toen was een ander gezin alweer aan de beurt. Echt een avontuur om nooit te vergeten!

Omdat we nog wat tijd over hadden voor het uitgebreide diner mocht Ruben nog mee in een heel snelle dure auto, terwijl wij in de meest gekke voertuigen die je maar kan bedenken kon mochten gaan zitten voor opnieuw leuke foto’s!

Op valreep kwam er nog een Amerikaanse politieauto voorbij. Jacco wil later politieagent worden en mocht meerijden. Hij vond het geweldig en mocht zelfs voorin zitten naast een echte politieagent.

Toen was het tijd voor het diner. Het was een lopend buffet en wat was het uitgebreid! Wat een verwennerij!!

Maar ja… aan alles komt een eind. Nou ja… niet meteen….!! Terwijl we naar de uitgang reden werden we toegejuicht, toegezongen en uitgezwaaid door alle vrijwilligers!!

Wat een topdag! Bedankt Stichting Opkikker!