Piratenavonturen

Piratenavonturen (03-02-2012)

Jacco heeft sinds kort een  zitkussen  op zijn kamer. Hij kan daar dan lekker in hangen terwijl hij naar de televisie kijkt. Leek mij leuk voor hem en het staat ook gezellig in zijn kamer.  Hij heeft er echter nog geen gebruik van kunnen maken, want zijn jongere broertje heeft dit heerlijke kussen ingepikt en deze getorpedeerd tot ‘piratenboot.’

Elke dag beleven Ruben en ik vele spannende avonturen in onze eigen ‘Scheve Schuit’.

Zo zijn wij bijna altijd op schattenjacht en worden wij regelmatig aanvallen door haaien.

Ruben stapt snel uit onze boot, pakt een speelgoed haai en laat deze gevaarlijk dicht bij onze piratenboot rondzwemmen.  De ‘haai’ waarschuwt mamma  om vooral haar (lange) benen aan boord van de schuit te houden, want anders bijt de haai in haar tenen. Angstvallig leg ik dus mijn lange benen  bijna in mijn nek om maar niet opgepeuzeld te worden door die gevaarlijke haai.

Dan is plotseling onze Scheve Schuit stuk…

‘Hij doet het niet meer!’,  wordt er met een glimlach geconstateerd.

‘Mamma, even Cees bellen? ‘

(Cees is onze garagehouder en Jacco en Ruben gaan weel eens mee wanneer de auto ‘het niet meer doet’).

Wanneer mamma Cees gebeld heeft met de mededeling dat  onze piratenboot het niet meer doet, rent  Ruben naar de speelgoedbak  en  pakt er een speedboot uit.

‘Daar komt Cees aan mamma, hij gaat de boot maken!’

Cees zegt vervolgens even ‘krikkrak ‘en wonder boven wonder:  onze Scheve Schuit doet het weer. Die Cees is echt geweldig!

Van al die avonturen hebben wij natuurlijk trek gekregen. Gelukkig zijn er genoeg vishengels aan boord en we besluiten dan ook met wat lange stokken een vissie te vangen  (een rolkussen is trouwens ook een prima hengel,  het is maar dat u het weet!).

Dit gaat in een razend tempo. De vissen bijten snel en met een enorme zwieper worden ze aan boord geslingerd en belanden ze  meteen in de mond van Ruben.’ Hap, mmmmm, lekker. Mamma ook?’

Natuurlijk houd ik ook wel van zo’n lekker vissie en ik krijg er dan ook meteen een heleboel naar mijn hoofd geslingerd.

Vervolgens moet ik ook gaan vissen en gehoorzaam gooi mijn vishengel uit. ‘Nee, mamma dat moet zo’. De handige piraat laat zien dat ik moet draaien aan de werphengel  (waar hij dat ooit gezien heeft…?).

Na het eten besluit hij om het kraaiennest in te klimmen om te kijken of er al land in zicht is. Nu loopt hij echter  tegen een groot probleem op: ’ Mamma, is niet trap naar kraaiennest?’

‘Nee, ik zie het. Doe maar zo…’ Ik doe voor hoe je ‘nep-klimt’ naar boven en hij neemt hier gelukkig genoegen mee.  In no-time zit mijn stoere piraat boven in het kraaiennest, kijkt door zijn verrekijker en roept: ‘Land in zicht!’

En hoe het verder afloopt met onze spannende avonturen…?

Word vervolgd.