Wat begon als een ‘maandagochtendblues’, eindigde in het Wilhelmina kinderziekenhuis met een Jacco vol epileptische aanvallen en overal snoertjes, stekkertjes, toeters en bellen. Jacco had al een onrustige nacht gehad vanwege een aantal epileptische aanvallen, maar toen Jaap hem om kwart over zeven wakker wilde maken trof hij Jacco weer aan in een epileptische aanval. Hij lag voor zich uit te staren in een rare houding. Verdrietig besloten wij om nu wel noodmedicatie te geven om zo hem uit de aanval te krijgen. Vaak is dit niet nodig, omdat hij er zelf uit komt. Ik zag meteen al mijn plannen voor die dag in duigen vallen, want natuurlijk…

De kinderen liggen op bed, de koffie pruttelt en ik kan nog net het laatste stukje van het journaal mee pikken. Met een diepe zucht plof ik op de bank neer. Dan hoor ik de presentatrice zeggen: ‘Een jaar na de invoering van het passend onderwijs – waarbij kinderen die extra aandacht nodig hebben toch naar een reguliere school kunnen – gaat er nog steeds veel mis.’ Al mijn zintuigen staan meteen op scherp, want natuurlijk verrast mij dit niet. Toen ik deze term drie jaar geleden voor het eerst hoorde was ik meteen al zeer sceptisch. Ik weet nog dat ik tegen Jaap zei: ‘Stel dat een kind als…

Het is vrijdag, de laatste dag van Jacco’s vakantie. Ruben is op school en Jaap is naar zijn werk. Ik besluit ik met Hanna en Jacco boodschappen te gaan doen. ‘Gaan wij naar de Piep-piep-winkel?’ vraagt Jacco enthousiast. ‘Ja, we gaan naar de Piep-piep-winkel.’ Jacco knikt tevreden en vraagt vervolgens zo’n honderd keer: ‘Mag Jacco dan het muntje in de winkelwagen doen?’ ‘Ja, dat mag!’ Ik doe de lege boodschappenkratten in het winkelwagentje en bindt Hanna vast in het kinderzitje, ze is namelijk een heus klimgeitje. Dan loop ik de winkel binnen. Ondertussen herinnert Jacco mij er continu aan dat dáár de zelfscan staat en dat ik deze echt in…

 Jaap en ik zijn in de IKEA om een kast uit te kiezen. Je kan daar een kast samenstellen precies zoals je hem hebben wilt. Heel handig én praktisch. Terwijl wij druk in gesprek zijn over welke indeling onze kast moet hebben, zie ik in mijn ooghoeken een man in elkaar zakken. Zijn vrouw roept heel hard; ‘Help, bel 112!’ Ik schrik mij naar en kijk geschrokken om mij heen, net als alle andere mensen. De vrouw roept nog een keer: ‘Hallo IKEA medewerkers bel 112!’ Dan komt er snel een medewerker aan en wordt er actie ondernomen. Mijn eerste gedacht is een epileptische aanval, maar de man schudt niet…

  ‘Zullen wij vandaag de Trollstigenvegen rijden?’ vraagt Jaap op een regenachtige ochtend. Ik kijk op de kaart en zie het teken van ‘mooie toeristische route’ op de kaart staan. Maar ik zie ook veel bochten, haarspeldbochten wel te verstaan. Met grote ogen kijk ik Jaap aan en vraag: ‘Je wilt deze weg toch niet met de caravan rijden?’ Jaap haalt zijn schouders op en zegt nonchalant: ‘Waarom niet? Dat is best te doen.’ Even later rijden wij met de sleurhut achter ons aan richting de Trollstigenvegen. De weg begint rustig en onder het genot van een kopje koffie vraag ik: ‘Waarom heet deze weg eigenlijk zo?’ Jaap antwoordt: ‘Omdat…

  Aangezien de zomer Noorwegen nog niet heeft bereikt, besluiten Jaap en ik maar naar het zwemparadijs naast de camping te gaan. Tja, je moet toch wat wanneer het koud en regenachtig is. Van te voren hebben wij op internet gekeken naar de openingstijden en de entreeprijs. Het zwembad is niet goedkoop, maar vooruit dan maar. Ruben en Hanna gaan spontaan juichen en springen wanneer ze horen dat wij gaan zwemmen. Maar bij de kassa aangekomen schrikken wij echter van de prijs. Tjonge, dat is veel duurder dan op de website aangegeven staat! Jaap uit tevergeefs zijn frustratie, maar trekt uiteindelijk toch zijn portemonnee. Een beetje chagrijnig lopen we door…

 Wij staan met caravan op een parkeerplaats aan een strandje in Noorwegen. Je mag in Noorwegen vrij kamperen en aangezien het al laat is en wij nog geen camping hebben gevonden, komt dat mooi uit. Het is echt een ideaal plekje; lekker aan het water en geen last van lawaaierige buren. Ruben rent meteen naar het water, gaat er met zijn voeten in om er daarna weer even snel uit te gaan. KOUD! Dan ziet hij allemaal steentjes liggen die er gewoon om vrágen om in het water gegooid te worden. Even later geeft Jaap Ruben les in ‘het gooien van steentjes in het water’. Ruben zegt enthousiast: ‘Pappa, dat…