-
Gezinsfoto (22-05-2013)
Vanmorgen bracht ik Ruben naar school. Ik loop altijd even mee de klas in en samen zoeken we naar zijn stoel in de kring. Op zijn stoel lag een brief en Ruben gaf deze aan mij. Snel scan ik de brief, het gaat over een gezinsfoto, prima! Met de brief in mijn hand loop ik naar de auto. Dan lees ik de brief wat nauwkeuriger: ‘Wilt u een gezinsfoto meegeven? De kinderen kunnen dan aan elkaar laten zien uit welk gezin ze komen. We hebben de foto volgende week nodig voor een les van de Vreedzame School? Alvast bedankt!’ Wat op zich een normale vraag is, is voor ons niet…
-
Is er een plek voor Jacco in de kerk? (2) (16-05-2013)
Ik heb ontzettend veel reacties gekregen op mijn vorige blog. Toen ik de blog plaatste had ik geen vermoeden dat dit zoveel zou losmaken bij mensen. Ik had geen idee dat mijn blog aanleiding zou worden om het onderwerp: ‘Heeft de kerk nog een plekje voor kinderen met een sociale beperking?’ onder de aandacht te brengen binnen kerkelijk Nederland. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er helemaal stil van ben. http://www.eo.nl/geloven/themas/doorgeven/item/blog-bijzondere-kinderen-nog-welkom-in-kerk/ Ondertussen hebben we het gesprek gehad met onze jeugdwerker over de plek van Jacco in onze gemeente. Ik zag er best wel tegenop, want ik had geen idee wat er uit het gesprek naar voren zou komen. Natuurlijk was…
-
Is er een plekje voor Jacco in de kerk? (13-05-2013)
‘Mamma, gaan we vandaag naar de keruk?’ Jacco kijkt mij vol verwachting aan, maar helaas moet ik hem teleurstellen. ‘Nee, vandaag niet. Vandaag het is dinsdag. Nog vijf nachtjes slapen, dan gaan we naar de kerk.’ Zichtbaar teleurgesteld begint hij aan zijn ontbijt. Ik vind het echt heel bijzonder dat hij zo graag naar de kerk wil. Toen ik zo oud was vond ik er namelijk niets aan om naar de kerk te gaan, maar ja… toen was er ook nog geen kindernevendienst en moesten wij de dienst gewoon uitzitten. Verdrietig denk ik terug aan het gesprek dat ik pas geleden had over de kindernevendienst. Het gaat steeds moeilijker met…
-
Mijn honderdste blog! (11-05-2013)
Mijn honderdste blog! Een mijlpaal! Toen ik begon met mijn blog kon ik niet vermoeden dat ik zoveel zou schrijven en ook zou blijven schrijven. Wat hebben we veel meegemaakt in die honderd blogs; leuke momenten, verdrietige momenten, moeilijke beslissingen die wij moesten nemen en natuurlijk de geboorte van onze dochter Hanna Clazina Isabella! Wat is het leuk om na twee jongens een meisje te krijgen! Het is ook leuk om te horen dat mijn blogs best veel lezen worden! De vele reacties doen mij heel goed en maakt dat ik doorga met schrijven, want er gebeurt heel veel in ons gezin en er blijven mooie blogs zich vormen in…
-
Misplaatste grap (01-05-2013)
De televisie aan, bakje koffie bij de hand en laat de kroning van onze nieuwe koning maar beginnen, ik ben er klaar voor! Aan de ene kant vind ik het één groot poppenkastspel en absoluut niet meer van deze tijd. Aan de andere kant vind ik het toch ook wel wat hebben, de monarchie, ons koningshuis en dan nu de kroning van een nieuwe koning. Vol verbazing kijk ik naar al die mensen die zich op de Dam hebben verzameld om dit bijzondere moment in de geschiedenis van ons land ‘live’ bij te wonen. Wat een mensen en wat moet het een werk zijn geweest om dit grote feest…
-
Hot-items (18-04-2013)
Jacco kan soms erg blijven hangen aan een object. Dit kan van alles zijn: een steentje, een stokje, een flesje met deksel, een potje met deksel, een sleutelhanger of wat dan ook. Hij is dan zo gefocust op dit ene speciale ding, dat hij totaal geen aandacht meer heeft voor de dingen om hem heen. Het lastige is dat hij meestal net datgene uitkiest om te claimen wat je net niet verwacht. Zo heeft hij bijvoorbeeld een (goedkoop) Cars-horloge gekregen die hij achteloos laat rondslingeren. Laatst kwam hij enthousiast uit school met de mededeling: ‘Mamma, ik heb iets moois gekregen!’ Alsof het de grootste schat op aarde was, haalde hij…
-
Vrienden voor het leven (13-04-2013)
‘Mamma, mag ik bij Jan spelen?’ Jacco kijkt mij hoopvol aan. Het lijkt zo’n normale vraag, maar de woorden raken mij nog altijd diep in mijn hart. Ik probeer wat tijd te rekken in het geven van een antwoord: ‘Vind je Jan zo leuk?’ ‘Mmm.’ is zijn antwoord. ‘Mamma, wil je de mamma van Jan even opbellen, want ik wil zo graag bij Jan spelen?’ Tja… dit is weer zo’n moment waarop ik volop geconfronteerd word met de verwoestende werking van epilepsie. Het spelen met Jan gaat immers niet meer. Jan heeft zich ontwikkeld tot een lekkere knul van acht jaar en Jacco’s wereld is stil blijven staan toen hij drie…
-
Het fotoboek van 2009 (09-04-2013
Kleine meisjes worden groot. Na ruim zes maanden past Hanna écht niet meer in haar wieg… Jammer, want het is zo’n schattig wiegje met liefde gemaakt door haar tante. Tijd voor het ledikantje. Was ze in haar wiegje een echte reus, in het ledikantje is ze gelukkig weer een heel kleine Hanna!! De jongens staan er met hun neus bovenop wanneer ik Hanna in haar ‘ nieuwe bedje’ leg. Enthousiast zeg ik: ‘Jullie hebben ook in dit bedje geslapen toen jullie klein waren!’ Jacco en Ruben kijken mij aan alsof ik iets heel geks zeg. Zij zijn immers nóóit zo klein geweest! ‘Kom maar mee, dan zal ik het…