• ‘Vind je Jacco zielig?’ (03-11-2012)

      ‘Vind je Jacco zielig?’ Deze vraag werd mij gesteld door een mede-epilepsiemoeder. Even was ik met stomheid geslagen en wist ik niet wat ik moest antwoorden. Diep in mijn hart vind ik hem namelijk heel zielig. Hij was tot twee jaar geleden een vrolijk en gezond kind, de toekomst lag voor hem open. We hadden de normale opvoedingsperikelen en toen hij vier jaar was ging hij gewoon naar het reguliere basisonderwijs. Geen vuiltje aan de lucht. Totdat zomaar uit het niets de epilepsie zijn intrede deed. Als een donderslag bij een zeer heldere hemel. Sindsdien hebben we een heel ander jongetje gekregen, een zeer ingewikkeld jongetje dat in alles…

  • Afstandsbediening

    Afstandsbediening (30-10-2012) Mijn man is zeer handig. Zo weet hij van alles over de computer en hij zit er dan ook dag en nacht achter. Daarnaast is hij ook handig op het gebied van elektriciteit, het verbouwen van de zolder en het instellen van bijvoorbeeld de afstandsbediening van de televisie. Ik hoor vaak: ‘Je mag wel in je handen wrijven met zo’n man, mijn man…..’. Nu mag ik inderdaad niet mopperen, maar soms is het wel zeer ingewikkeld om een man te hebben die altijd het nieuwste snufje van techniek wil aanschaffen. Vooral wanneer je zelf andere interesses hebt en gewoon wilt dat ‘het werkt’. Neem nu de televisie, die…

  • Beslissen á la minuut

    Beslissen á la minuut (26-10-2012) Jacco was vroeg wakker en mocht nog even televisie kijken op zijn kamer. Om 6.45 uur ging hij lekker onder de douche en om 7.00 uur kwam onze PGB hulp om hem af te drogen en aan te kleden. Jaap zou thuis beginnen met werken en daarna naar kantoor gaan. Prima, dat doet hij wel vaker. Onder begeleiding van onze PGB hulp had Jacco zelfs zijn ontbijt opgegeten! Zeer bijzonder, want de laatste weken vertikt hij het om ook maar één hap te nemen van zijn ontbijt. Net voordat de taxichauffeur eraan kwam,  gebeurde het…  Jacco kreeg een epileptische aanval, weliswaar een kleine, maar toch..…

  • De grote broer

    De grote broer (20-10-2012) Vorige week is mijn man weer begonnen met werken. Tja… het gewone leven begint weer. Nou ja, gewone leven… Naast twee jongens, Jacco van zeven jaar en Ruben van bijna vier jaar, hebben we nu een heel lief, klein, roze meisje erbij. Dat is wel weer even wennen, want ze heeft natuurlijk haar eigen ritme waar alles omheen moet draaien. Ik dacht nog vol bravoure: ‘Het gaat mij best lukken, ik voel mij weer redelijk fit.’ Maar dat viel effentjes vies tegen! Ik heb het echt hartstikke druk en op de één of andere manier speelt de klok een gemeen spelletje met mij! Met enig weemoed…

  • De vroege vogel en de nachtuil

    De vroege vogel en de nachtuil (18-10-2012) Ik ben absoluut geen ochtendmens. Eigenlijk ben ik meer een soort van nachtuil. ’s Avonds is het namelijk heerlijk rustig in huis en kan ik de dingen doen waar ik overdag geen tijd voor heb. Zoals het schrijven van een blog, bijvoorbeeld. Jaap is ook zo’n nachtuil, dus voordat bij ons het licht uit gaat, liggen veel mensen al op een oor. Helaas voor ons is Jacco wel een ochtendmens. Hij is juist een vroege vogel! En dit vogeltje is altijd tussen 6.00 en 6.30 uur wakker, klaar wakker! Voor ons nachtuilen, is dat echter nog midden in de nacht! Ruw worden wij…

  • Lekker spetteren

    Lekker spetteren (14-10-2012) Ruben mag helpen om Hanna in bad te doen. Hij helpt om het water in de tummy tub te doen en voelt of het water warm genoeg is. Vervolgens doet hij zoveel badeendjes in de tummy tub dat Hanna er bijna niet meer bij kan. ‘Eén eendje is genoeg, Ruben, anders past Hanna niet meer in het badje!’ Onder luid protest haalt hij de eendjes er weer uit en laat er eentje achter. ‘Daar kan Hanna lekker mee spelen hé, mamma?’ Ook vandaag deed ik Hanna weer in bad, Ruben stond er zoals altijd weer met zijn neus bovenop. Plotseling zei hij: ‘Mamma, waar is mijn baby?…

  • Een gouden randje

    Een gouden randje (05-10-2012) Het was heel goed dat Jacco aan het logeren was toen Hanna werd geboren. Op het moment zelf voelde het echter helemaal niet goed, want Jacco had dat weekend natuurlijk thuis moeten zijn. Maar voor onze rust én zijn rust was het goed zoals het gegaan is. De eerste dagen waren namelijk toch wel hectisch; het opstarten van de kraamhulp, mijn ouders die Hanna kwamen bewonderen, mijn schoonouders die hun eerste kleindochter wilden knuffelen, Ruben die thuis kwam en ikzelf lag nog in de lappenmand. Jaap is die maandag met een rol beschuit en een pak roze muisjes naar Jacco’s school gegaan. Hij had met de…

  • Zo dubbel…

    Zo dubbel… (01-10-2012) Hanna’s eerste week was een rare week vol tegenstrijdigheden. Het ene moment zaten we met ons hoofd volop in de roze wolken, het andere moment werden we weer met beide benen op de grond gezet vanwege de epilepsie van Jacco. Geluk en verdriet liggen in ons gezin soms heel dicht bij elkaar. Hanna had geen beter moment kunnen uitkiezen om geboren te worden, want Jacco logeerde het weekend in het logeerhuis en Ruben was uit logeren bij opa en oma. Wij konden dus rustig wennen aan Hanna, zonder ons zorgen te hoeven maken over de jongens! Jaap belde enthousiast opa en oma op om het grote nieuws…

  • Situatie gewijzigd

    Situatie gewijzigd (26-09-2012) Op vrijdag 21 september is onze dochter Hanna Clazina Isabella geboren! Haar roepnaam is Hanna en dat komt van de Hebreeuwse naam Hannah wat ‘God is genadig’ betekent. Na een moeilijke en zware periode rondom de epilepsie van Jacco, ervaren we Hanna echt als een geschenk van God! Hanna is echter ook vernoemd naar haar trotse oma, mamma en tante! Wat zijn we trots op onze dochter en wat vreselijk leuk om na twee jongens een meisje te krijgen! Boven ons huis is een heuse roze bom ontploft. Ik wist niet dat het zo leuk zou zijn, zo’n roze explosie in en om ons huis! Hanna is…

  • Lastige beslissingen

    Lastige beslissingen (19-09-2012) Ik ben nu ruim 38 weken zwanger. Jacco kwam veel te vroeg en Ruben kwam met precies 37 weken. Dus deze laatste fase van de zwangerschap is helemaal nieuw voor mij. Ik voel mij goed en het gaat goed met de baby, maar ik hoop toch wel dat hij of zij snel komt. Mijn buik ben ik nog niet zat, maar het valt gewoon niet mee om hoogzwanger rond te lopen mét twee kleine kinderen. Daarbij komt ook nog de spanning dat de bevalling elk moment kan beginnen. Jacco wordt sinds een week opgehaald door een andere taxichauffeur. Ik had gehoopt dat hij Jacco ’s morgens wat…