Die moderne media…(n)iets voor mij! (01-12-2012)
Maaike op Facebook! Wie had dat ooit gedacht! Ik in ieder geval niet! Ik moest er tot voor kort namelijk helemaal niets van hebben, van dat Facebook. Ik dacht: ‘Wanneer ik iets van iemand wil weten, dan bel ik diegene wel op of ik schrijf een mailtje. Ik hoef niet zo nodig alles van iedereen te weten! En waarom zou ik mijn dagelijkse dingen willen delen met ‘iedereen’ op internet? Nee hoor, mij niet gezien op Facebook!’
Nu houdt mijn man ook niet van die moderne media, dus lange tijd waren wij onvindbaar op ‘het net’. Heerlijk vond ik dat. Ik was er zelfs juist trots op dat wanneer iemand mijn naam zou Googlen, ze niets zouden vinden.
Maar opeens kwam er aan deze rust abrupt een einde: mijn man ging op Facebook! Ja, ja, hij blijft mij zelfs na 10 jaar nog steeds verrassen! En tot mijn eigen verbazing vond ik het zelf ook meteen leuk. Dus zaten wij tot midden in de nacht te ‘Facebooken’ met tal van onze vrienden! Onze berichten werden meteen ‘geliket’ door de ene vriend na de andere. Er ging op dat moment letterlijk een wereld voor mij open! Een paar dagen later had ik ook een eigen Facebooksite!
Sindsdien ben ik een fervente nieuwsschrijver én nieuwslezer geworden! Had ik eerst nog een hekel aan al mensen die constant op hun mobiel keken, smsjes aan het sturen waren, mailtjes aan het lezen waren of spelletjes aan het spelen waren, nu betrap ik mezelf erop dat ik ook steeds effetjes moet kijken of iemand mijn berichtjes al ‘geliket’ heeft. Tis toch schandalig, die 30 plussers van tegenwoordig!
Maar goed, naast het bijhouden van mijn Facebooksite, houd ik sinds een jaar ook een eigen website bij, waarop ik blogs zet over het wel en wee binnen ons gezin. Er gebeurt zoveel in ons gezin dat ik ook een fervente blogschrijver ben geworden!
Heb ik Facebook ontdekt, ‘Facebook’ heeft mij ook ontdekt! Sinds kort heeft de Epilepsie Plus groep van de EVN ook een eigen Facebookpagina. De contactpersoon van deze groep heeft mij gevraagd of ik mijn blogs ook hier bekend op wil maken, om op deze manier onze belevenissen met veel meer ‘collega-moeders’ te kunnen delen.
