‘Pappa, lukt het?’(07-02-2013)

Na een lange en vermoeiende dag zitten we met z’n allen aan tafel. Snel schep ik het eten op, prak voor de jongens de aardappels, vlees en groente door elkaar en begin tenslotte zelf met eten. Jacco is moe en gaat hangen in zijn stoel. Ik weet dat Jaap daar niet tegen kan en probeer Jacco weer goed in zijn stoel te krijgen. Dan pakt hij zijn lepel en gaat ermee op de tafel timmeren. ‘Jacco, een lepel is om mee te eten.’ Ik pak zijn lepel en doe er alvast een schep eten op. Het interesseert hem echter weinig. Dan begint hij met zijn knieën tegen de tafel te trappen, wat een hoop herrie geeft en dáár gaat het hem om! Ik zie dat Jaap weinig kan hebben en probeer Jacco te laten stoppen. Wanneer Jacco ook nog gaat gillen is bij Jaap de maat vol. Hij pakt zijn mobiele telefoon en vertrekt naar het kleinste kamertje in huis… ‘Ja lekker, laat je mij met Jacco en Ruben achter, ’ denk ik enigszins gefrustreerd. Maar dan zie ik mijn mobiele telefoon liggen en ontstaat er een duister plannetje in mijn hoofd…

Met ingehouden lach gebaar ik Jacco en Ruben tot stilte. Ze zien aan mij dat er iets geks gaat gebeuren en ik heb meteen alle aandacht. Nogal geheimzinnig zeg ik: ‘Zullen wij pappa gaan bellen?’ Jacco’s ogen beginnen te glimmen, Ruben wiebelt van plezier op zijn stoel. ‘Ja!!!!!’roepen ze allebei tegelijk! ‘Mààààr, wat zullen we dan zeggen tegen pappa?’ zeg ik nog geheimzinniger. ‘Wat dan, wat dan?’ vraagt Jacco en hij verslikt zich bijna in zijn hap eten. ‘Uh, eens even denken…. Pappa, lukt het, of moet ik even helpen?’ Jacco ligt bijna dubbel van het lachen en veegt mijn zijn mouw het kwijl van zijn kin en Ruben lacht zo hard dat de hele straat het kan horen.

Dan pak ik mijn telefoon en toets het nummer van Jaap in. Terwijl ik daarmee bezig ben roepen Jacco en Ruben al: ‘Pappa, lukt het of moet ik helpen?’ ‘Nee, nog niet! Ssssssst. Pas als pappa de telefoon opneemt!’ Plotseling horen wij een heel donkere mannenstem door de telefoon: ‘Jaha…’ Dan komt de ontlading en roepen de jongens heel hard in koor: ‘Pappa, lukt het of moeten wij even helpen!’

Een paar dagen later zitten wij weer aan tafel en heb ik een zware dag gehad. Jacco is wéér duidelijk aanwezig deze maaltijd en dit keer verdwijn ik naar het kleinste kamertje in huis. Even rust. Dan hoor ik snelle voetstapjes in de gang en wordt er heel stilletjes iets onder de deur door geschoven…