‘Mamma, waarom is die auto blauw?’ (27-05-2013)
Met Jacco heb ik de laatste tijd zeer bijzondere gesprekken. Zo stond er een blauwe auto tegenover onze caravan van mensen die bezig waren hun tent op te zetten. Jacco ziet deze blauwe auto en het volgende zeer enerverende gesprek komt op gang:
‘Mamma, waarom is die auto blauw?’
‘Dat weet ik niet, Jacco.’
‘Maar waarom is die auto blauw?’
‘Misschien omdat die meneer het een mooie kleur vindt.’
‘Maar waarom vindt die meneer dat mooi?’
‘Dat moet je aan die meneer vragen.’
‘Waarom is die auto nou blauw?’
‘Dat weet ik niet.’
‘Maar waarom is die auto nou blauw?’
‘Nou moet je stoppen, Jacco. Ik weet het niet.’
‘Mamma, waar zijn opa en oma?’
‘In het bos, in Zeegse.’
‘Waarom zijn opa en oma daar?’
‘Omdat ze het leuk vinden.’
‘Waarom vinden ze het leuk?’
‘Dat moet je aan opa en oma vragen.’
‘Waar zijn opa en oma?’
‘In het bos.’
‘In welk bos?’
‘In Zeegse.’
‘Mamma, waar zijn opa en oma?’
Hevig gefrustreerd antwoord ik:
‘Op de maan!’
Jacco kijkt naar buiten en zegt:
‘Nee hoor!’
Later die dag vertel ik tegen Jaap dat ik helemaal gek word van deze ‘waarom-fase’ van Jacco. Jaap komt met een geniale oplossing om Jacco’s ‘waarom fase’ te stoppen: Wanneer Jacco begint met eindeloos hetzelfde te vragen, dan laat ik hem gewoon mijn antwoord herhalen. Vervolgens stopt hij met vragen!’
Een geweldige oplossing, dat ik daar zelf niet op gekomen ben!
