‘ Sorry mevrouw, dat is van hoger hand bepaald.’ (14-08-2013)

De zomervakantie is voorbij. Na zes lange weken mag Jacco eindelijk weer naar school. Tja, Jacco is nou eenmaal het beste gebaat bij vaste gewoonten en dezelfde mensen. Daarom hadden wij voor de vakantie aan de taxichauffeur gevraagd of hij Jacco zou willen blijven rijden. De chauffeur wilde dit met alle plezier blijven doen, dus hadden dit middels een brief aangeven bij de nieuwe aanvraag voor leerling vervoer.

Het afgelopen jaar hebben we vanwege het wisselende gedrag van Jacco veel verschillende chauffeurs gehad. Al deze wisselingen gaven veel onrust bij Jacco, maar ook bij ons. Zo zouden wij Jacco maar eens flink toe moeten spreken over wat wel en niet mag in de taxi! Alsof dát zou helpen! Wij hebben niet voor niets individueel vervoer aangevraagd!

Gelukkig was er met deze chauffeur een klik. We zagen gewoon dat Jacco met plezier ’s morgens de taxi in stapte, zonder de gebruikelijke strijd. De chauffeur vertelde dat Jacco wel eens een uitschieter had, maar hij ging hier heel laconiek mee om.

Een paar dagen voordat de school weer zou beginnen hadden we nog niets gehoord van het taxibedrijf. Langzaam maar zeker bekroop mij het gevoel dat het niet goed zou komen. Dus belde ik het taxibedrijf op. Het gesprek verliep ongeveer zo:

‘Goedemiddag. Ik bel over het taxivervoer van mijn zoon. We hebben gevraagd of hij in het nieuwe schooljaar door dezelfde taxichauffeur gereden zou kunnen worden. Maar ik heb hierover nog geen bevestiging gekregen.’

‘Jacco krijgt een andere chauffeur, mevrouw. De chauffeur van vorig schooljaar rijdt niet meer op deze route!’ Daar was ik dus al bang voor…

Met ingehouden frustratie zei ik: ‘Waarom hebben jullie hem van de route af gehaald, het klikte juist zo goed tussen die twee?’

Waarop laconiek werd geantwoord: ‘Sorry mevrouw, dat is van hoger hand bepaald. U moet begrijpen dat wij in deze economische zware tijd rekening moeten houden met de woonplaats van de chauffeur en de kinderen die hij rijdt. De handdoek is echt uitgewrongen, er kan geen gekkigheid meer!’

Onzin, maar met gepaste beleefdheid zei ik: ‘Maar vorig schooljaar was het ook een economisch zware tijd en toen kon deze chauffeur Jacco wel rijden!’ Met dezelfde beleefdheid kreeg ik als antwoord: ‘Mevrouw, ik kan er niets aan doen. De chauffeur die Jacco gaat rijden is nu nog op vakantie, hij krijgt dus eerst een invaller. Deze zal Jacco maandag om 8.15 uur ophalen.’ Een diepe zucht van mijn kant: ‘Neemt deze chauffeur eerst nog contact met ons op?’

‘Nee mevrouw, want het is een invaller.’

Mijn beleefdheid werd echt tot het uiterste op de proef gesteld, maar ik kon het niet nalaten te zeggen: ‘Mag ik u erop wijzen dat de kans groot is dat het weer mis zal gaan in de taxi. Jacco heeft namelijk al diverse taxichauffeurs gehad.’

Zakelijk kapte ze het gesprek af: ’ Zoals ik al zei is het van hoger hand zo bepaald en kan ik er niets aan doen. U zult het met de afdeling leerling vervoer van uw eigen gemeente verder moeten regelen.’

Natuurlijk belde ik meteen onze contactpersoon van de gemeente op en legde de situatie uit. Zij begreep het ook niet, want ze had zelf doorgegeven dat Jacco dezelfde chauffeur moest houden. Een kwartier later belde ze terug met de mededeling dat de taxichauffeur zélf heeft aangegeven te willen stoppen met rijden vanwege zijn leeftijd. Grrrr…Zeg dat dan meteen!! Het had een hoop frustratie gescheeld!’

Op de ochtend van de eerste schooldag was Jacco zenuwachtig en ik eigenlijk ook. Gelukkig hield hij zich vrij rustig, ondanks dat ik hem niet eens kon vertellen of hij opgehaald zou worden door een man of vrouw! Toch wel raar om je kind zo maar mee te geven aan iemand die je helemaal niet kent!

Er lagen maar liefst drie tassen klaar die mee moesten naar school; zijn schooltas, zijn gymtas en zijn zwemtas. Voor de grap zei ik: ’Ik hoop maar dat de taxi een aanhanger heeft!’ Waarop Jacco lachend antwoordde: ’Of een dakkoffer, mamma!’

Precies op tijd werd er aangebeld door een heel aardige chauffeuse. Gelijk viel er een last van mijn schouders af. Toen ik achter haar een énorm grote bus zag staan, viel mijn mond letterlijk open van verbazing! Tja, het taxibedrijf houdt echt rekening met economisch zware tijden!

Toen Jacco in de taxi zat, zei ik: ‘Nou Jacco, deze taxi hoeft geen aanhanger te hebben, plek zat voor al je tassen.’

Prietpraat:

Ik fiets samen met Ruben naar de winkel. Opeens fietst Ruben met de bocht mee, verliest de macht over zijn stuur en stopt midden op het grasveld.

‘Ruben, wat doe je nu? Je fietst verkeerd!’

Waarop Ruben antwoordt: ’Nee hoor mamma, ik fiets alleen anders!’

‘ Ja, dit zegt pappa ook altijd wanneer hij verkeerd rijdt!’